Vroeg opgestaan, gedoucht, ontbeten en op mijn scootmobiel op stap gegaan met mijn oude Beagle Snoopy. Het is warm weer dus heel veel lopen zit er voor Snoopy niet. Hij is gauw moe door die hitte dus hou ik daar rekening mee en neem ik ook een fles koud water voor hem mee. Dan zoeken we de schaduw van een boom op en zitten we lekker naar elkaar te kijken. Opeens keek Snoopy me aan met die prachtige hondenoogjes en blafte hij naar mij. Ik moest denken aan het liedje "De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft". Nou ik heb geen kinderen, maar het geblaf van mijn Snoopy doet mij beseffen dat ik leef. Ik hoop nog een paar jaar zeker nog van hem te mogen genieten. Mijn trouwe viervoeter en allerbeste vriend.